Çarşamba, Ocak 09, 2008

Pencereler

>>>>Erken döndüm evime bu gece.. Aslında olması gereken tam vaktinde.. Ellerim eşofmanımın ceplerinde.. Dolanıyorum bir pencereden ötekine.. İş dönüşü bir başına.. bir garip.. bir ben.. Soğuk havanın penceremden usulca içeri sokuluşu.. soğuk sinsi bir kedi.. koynumda.. Ürperen diken diken bir ben.. bir garip.... Bakınıyorum penceremden ışıl ışıl parıldayan karşı pencerelere.. Süslenmiş püslenmiş perdelerin arkasına gizlenmiş kocalar.. Günün yorgunluğunu üstlerine giyinirler.. bekleyiş.. Sebepsiz ve yersiz........... Huysuz bir baş ağrısı.. Saplanıyor sanki boynumdan aşağı.. dağılıyor düşünce birden bire......

Commegena Krallığı Nemrut -1 ; Adıyaman, 2007 © TOA

>>>>Dikiliyorum pencereme yaslanarak......bakışıyoruz.. Elleri ceplerinde, beresine kaşkol una dolanmış bir serseri.. istemediğim halde misafir oluyor içeri.. Bakışıyoruz kısa ve sert.. Yollar, sokaklar ve aydınlık binalar... Gece ve Işıl ışıl bir yeryüzü.. Aklımda yılın başından kalma hoş bir yazı.. Yıldızları peşinden sürükleyen o peri.. Artık Hiç kimselere onun kadar yakışamaz ya Yaldızlı bir battaniye ile kuşanmak... o an.. Düşlerde de olsa o geceyi hissetmek.. Binaların üzerinde gökyüzünün minasında yıldızlar... Yıldızlar kırgın.. kırılgan... garip ama.. sanki bir tek bana.....

Commegena krallığı Nemrut - 2 ; Adıyaman, 2007 © TOA

>>>>Ellerim ceplerimde dikiliyorum pencere önü.. Penceremden görünür.. Arkamda ki masamın üzerinde yanan hoş kokulu.. bir mum....... Penceremden yansır.. Odamı aydınlatan bir monitör.. Soluk ve ruhsuz.. Pencereler yansıtır.. hem içini hem dışını.. Penceremdedir.. İnce belli bardağının içerisinde beni kışkırtan o Merlot.. Penceremde yansır.. Ne bir ben’dir ne bana benzer.. Yansımam o pencereden.. Dışında bu kadar güzellik içinde bu kadar istek varken.. Yansıyamam.. İstekler, tutkular sarmalarken tüm bedenimi..... Maskeler.. Kuşanılır kınından çıkarak ürkek ve çocuksu..... Arzular!.. arzular bir başka Ben i......

Nemrutta gün doğuşu ve Şarap; Adıyaman, 2007 © TOA

>>>>Penceremin önünde dikilen ben.. Gölgem... sanki bir siluet.. Ne bir ben dir ne ben den olan... Yansımalar çarpık ta olsa her zaman.. Güldürmez... Güldüremez...... Bazı aynalar vardır ki!.. -Anlatmak ne kadar da zor şimdi-........... Öyle bir ayna düşünün ki!.... Tutkularınızı ve özlemlerinizi.. Düşünüzde ki o ayna istediklerinizi size yansıtsın.. Öyle bir ayna ki; konuşun onunla.. Yapabildiği isteklerinizi anlatsın sizlere.. Paylaşın.. Paylaşılamayan her şeyi.. Öyle ki Gerçeğe özensin düşleriniz.. Keşkeler hiç bitmesin cümlelerinizde.. Eğer’leri tüketin yok yere.. Ellerinizi sarmalasın sımsıcak bir teselli.. AH’lanın sorumsuzca ve korkusuzca.. Tartışın hatta; nerede ayrıştığınızı ve nasıl ayrıldığınızı.. Bir elmanın yarısı iken nasıl da farklı olduğunuzu.. hayatlarınızın kırıldığı o AN ları.. Ertelediklerinizi.. Geciken önemsemeleri... Hala yaşamayı beklediğiniz, sizden ayrı size özel her şeyi.. belki de geçmiş seçimlerinizi ve sonuçlarını.....

Nemruta bir yabancı; Adıyaman, 2007 © TOA

>>>>Ellerim ceplerimde dikilirim pencere önü.. bir garip.. Gönlümden kopar O yansımalar.. Tutkular.. O en sevdiğim kıyafetlerim.. bir başkasının üzerinde askıda kalmış sanki sürükleniyor ulu orta.. sığ sularımda parıldıyor sürüler halinde.. Bir dalyanın tepesinde bekliyoruz. küçük koyumuzda.. Bekliyoruz tutkularımıza ağ atacağımız günün doğduğu o ilk saatleri.....bekliyorum .. Penceremin önünde suskun, süzgün dikilerek..