Olmuştum...

Kimine göre , İstanbul, 2012 ; © TOA

Ne?.. ben elbette aşık oldumm, oldum da unutamadım.. ve bunu dillendirip, anlatmadım bile bile.. bunlar bana aitti ve ne güzeldi.. yine olsa yine yaşarım.. pişman değilimmm.. içimden geleni yaptım, yine yaparım.. bu yaşımda hala aynı bakışları, saflığı, duruluğu arıyorum.. (nafile..) artık kadınlarım daha vakur, mantıklı ve duygusuz.. kadınlarım; ben aşk deyince gülen, acımasız.. o kadar çok ki!.. kadınlarım, dahalarla dolu o kadar da bencil.. mantıkları ile çevriliyim çepe çevre.. hepsi, birer birer, dikilmişler sanki karşıma.. kadınlarım var bükülmez esnemez.. bakmayın! narin, zayıf görünümlerine, eğilemezler.. incecik, demir çubuklar kadarda soğukturlar.. bir de paslanmaz kaplanmışlar ki! sormayın.. şıkır şıkır göz alıcı....... tüm vahşiliğimle dolanıyorum ortalarında.. paslanmaz çelik parmaklıkların içine sıkıştırılmışım.. bana dahalarından biraz daha fazlasını vaat ediyorlar.. daha uzun ve daha güvenli bir yaşam.. daha rahat...... her dokunuşumda soğuk kaplamalarına, ürperiyor içim.. her denediğimde daha da uzaklaşıyorum, dokunulası heyecanlarımdan.. tutkularımdan..... aşk evet!.. evet! gerçekti, yaşamıştım.. bir zamanlar ben.. Aşık olmuştum..

Gece gece

Gece serinliği sarıldı, deri safarime.. gece bırakır, kendini, bir başına.. soruları türetip, türetip, kurcalamak.. çözümsüz kalsa da düşünmek.. dalmanın -gın, -gin halleri.. hal böyle iken, o.. aslında hep vardı, derler... aslında hep görünür derler; kendinden emin.. - miy dik? acaba.. sanmıyorum....