Bir şeye ihtiyaç varsa orada o şey yoktur.
insanların duygusal ihtiyaçları, aslında ihtiyaç duydukları duygununda kendilerinde ki yokluğunu göstermez mi..?..
Mesela ;
Özel ilgi ve alaka ile sevgi ihtiyacı bulunan bir kişide,
Kendi ruh hallerinde bu duyguların eksikliğinde bahsedebilir miyiz?.. Bu duygulara ihtiyaç, bu kişilerde; yaşanmamış sindirilmemiş, bulunmamış olanın yokluğunu göstermez mi?
Ya da şöyle bir örnek versem; Kendi özsaygısı yüksek, rahat bir vicdanı bulunan bir insanın başkalarının kendisine saygı göstermesine ihtiyacı var mıdır?.. ?..
Sevgi ilgi ve duygusal bir yakınlık ile yetiştirilmiş bir insan, ne kadar bunları başkalarından talep edip bu konuda ihtiyaç gösterecektir?.. Daha ziyade kendi yaşadığı güzelliklerin benzerleri başkalarınca da yaşansın, hissedilsin diyerek paylaşarak başkalarına yaşatmak istemeyecek midir?.. Sevgi verilerek paylaşılarak çoğalan bir duygu ise.. Sevgi ihtiyacı varsa, aslında bunu söyleyenin özünde de olmadığını göstermez mi?..
İhtiyaç bir şeyin yokluğu ile beslenir...
Beklentileri herkes gibi -belirgin olmayan- Amaçsız ve mutsuz insanlar;
ihtiyaçlarını, yani kendi gerçekliklerini -yokluklarını- keşfedememiş insanlar olabilir mi?..
Acaba diyorum? ne dersiniz?
without person... Wine, sunshine, NEMRUD; time was the ramadan , Adiyaman , Turkey, 2007 ; © TOA
2 yorum:
acaba deme bence... doldur resimdeki kadehi hayyam gibi, siirler soyle gonlunden...
icelim, acilalim...
peki sevgili mmuhtar.. senin içinde bir kadeh güzelinden Cabernet Sauvignon.. sevgiye ve aşk a kaldırıyorum... :)
Yorum Gönder